مخلوط چای سبز رزماری و گل محمدی

زمان دم کشیدن مخلوط چای سبز رزماری و گل محمدی نیوشا :
۱۰ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود.

معرفی اجمالی مخلوط چای سبز رزماری و گل محمدی نیوشا :
کامفر موجود در مخلوط چای سبز, رزماری و گل محمدی نیوشا باعث تسریع گردش خون می شود. بر همین اساس، از بارزترین خواص مصرف رزماری افزایش قوای جنسی است.

مخلوط چای سبز رزماری و گل محمدی نیوشا باعث تسریع گردش خون و افزایش متابولیسم
همچنین تقویت معده شده و ضد یبوست است.
ترکیبات فنولیک رزماری (کارنوسل و کارنوسیک) به دلیل خاصیت ضدمیکروبی قوی در درمان التهابات گوارشی مؤثر واقع می شوند.
لیمونن موجود در مخلوط چای سبز, رزماری و گل محمدی نیوشا باعث افزایش سوخت و ساز بدن شده و از این راه به کاهش وزن کمک می کند.
ترپن و ترپنوییدهای موجود در هر دو گیاه رزماری و گل محمدی باعث باز شدن عروق و در نتیجه تغذیه بهتر فولیکول های مو می شوند.
بخش اتیل استاتی گل محمدی به درمان تنگی نفس کمک شایانی می کند. مصرف جوشانده این گیاه مانند داروی کدئین عمل کرده و سرفه را به طرز محسوسی کاهش می دهد.
گل محمدی با داشتن ترکیباتی از دسته فسفوگلیکوزیدها گیاه بسیار مناسبی برای بهبود خواب است و اثر آن قابل مقایسه با اثرات ایجاد شده توسط داروی دیازپام است.

تاریخچه:
براساس مدارک موجود، گل محمدی گیاهی بسیار قدیمی است. فسیل های این گل، با قدمت ۳۰ میلیون سال در آمریکا یافت شده است اما زادگاه و نخستین رویشگاه آن خاورمیانه و ایران است. در آغاز سده ی هفدهم میلادی، گل سرخِ ایران به هندوستان،‌ شمال آفریقا، ترکیه و سپس بلغارستان برده شد و کاشت آن گسترش یافت. ایران از قدیمی ترین تولیدکنندگان گل محمدی است. پیشینه ی تولید این گل در ایران، به بیش از ۲۵۰۰ سال پیش می‌رسد. گفته می شود تقطیر گل سرخ نخستین بار در ایران و اواخر قرن هفتم پس از میلاد مسیح انجام شد. روش تقطیرِ گل، بعدها در قرن چهاردهم میلادی، به امپراطوری عثمانی هم منتقل شد. ایران تا قرن شانزدهم میلادی، تولیدکنندۀ اصلی اسانس این گیاه بود و آن را به سراسر دنیا صادر می کرد. اعراب مسلمان در سده ی ۱۰میلادی، هنر گلاب‌گیری را از ایران به اروپا بردند. نخستین کشور اروپایی که این هنر را به خدمت گرفت کشور اسپانیا بود.

رزماری یا اکلیل کوهی گیاهی چندساله و معطر است که برگ‌هایی سوزنی ‌شکل و همیشه ‌سبز دارد. گل‌های آن به رنگ سفید، صورتی، بنفش یا آبی هستند. قسمت مورد استفاده ی این گیاه برگ و سرشاخه های گل دار آن است. با اینکه رزماری بومی نواحی مدیترانه ای است، هم اکنون، در اکثر مناطق معتدل اروپا و آمریکا می روید. رزماری صدها سال است که به عنوان ادویه و دارو مصرف می شود. بخشی از محبوبیت این گیاه، که آن را «گیاه یادبود» هم می نامند، به دلیل این باور رایج است که رزماری حافظه را تحریک و تقویت می کند. در یونان قدیم، دانش آموزان هنگام درس خواندن، شاخه های کوچک رزماری را لابه لای موهایشان می گذاشتند. در انگلستان هم توانایی رزماری برای تقویت حافظه، این گیاه را به نماد سلامتی تبدیل کرد. رزماری در قرن شانزدهم و هفدهم، برای کمک به هضم، بسیار استفاده می شد و روغن آن نخستین بار، در قرن چهاردهم استخراج شد. امروزه این گیاه در سراسر جهان مصارف خوراکی و دارویی فراوانی دارد.

کاربرد در طب قدیم:
در طب سنتی، گل محمدی برای درمان دردهای سینه و شکم، سوءهاضمه، سرفه، افسردگی، استرس عصبی، آلرژی، سردرد و میگرن کاربرد دارد. این گیاه تقویت کننده ی عملکرد قلب، ضد اسپاسم، مسهل و برطرف کننده ی گرفتگی سینه و برونشیت هم هست.

در طب سنتی از رزماری برای بهبود هضم، درمان افسردگی، سردرد و سرفه استفاده می شود. جوشانده ی آن معده را پاک می کند و اشتها آور است .رزماری اثر ضدعفونی کننده و معرِق داشته و جریان خون را در اندامهای شکمی افزایش می دهد. این گیاه، مدر، ضد نفخ، ضد التهاب و ضد درد است و در تحریک میزان ترشح شیره های گوارشی و صفرا بسیار مفید است.

مواد موثر مخلوط چای سبز رزماری و گل محمدی نیوشا :
گل محمدی:
کمپفرول، کوئرستین، ژرانیول، اوژنول، سیترونلول، میرسن، نرول، فنیل اتیل الکل، نونا دکان و کربوکسیلیک اسید.

رزماری:
مشتقات کافئیک اسید (رزمارینیک اسید)، دی ترپن ها (کارنوسولیک اسید، ایزورزمانول، رزمادیال، رزماری دی فنل، رزماری کویئینون)، فلاونوئیدها ( هسپریدین، دیوزمین، سیرسیمارین)، تری ترپن ها (اورسولیک اسید، اولئانولیک اسید)، روغن فرار (۱و۸- سینئول، آلفا پینن، کمفور، بورنئول، کامفن، لیمونن، p- سیمن، میرسن، لینالول، آلفا ترپینئول).