چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا

چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا
۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود (افراد با یبوست شدید تحت نظر مشاور مصرف شود).

معرفی اجمالی مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا :
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا یا پونه کوهی دقیقا مانند جراحی بای پس معده عمل میکند، معده از یک بافت کش مانند تشکیل شده که این بافت پس از سالیان و مخصوصا پرخوری دفورمه یا بزرگ و از حالت طبیعی خود خارج می شود، مصرف مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا به مرور و بعد از مدتی باعث می شود که بافت معده به حالت طبیعی و اولیه خود بازگردد و کوچک شود همچنین باعث بالا رفتن متابولیسم بدن شما شده و سوخت و ساز بدن شما را بالا می برد دقیقا مانند کاری که ورزش در بدن شما ایجاد می کند این خواصیت نعناع فلفلی با ترکیب چای سبز که دارای کافئین و کاتچین است باعث چربی سوزی شده و به حفظ تناسب اندام از طریق کاهش وزن کمک می کند. نعنا‌ع ‌فلفلی یک گیاه دارویی معطر است که دستگاه گوارش و صفراء را تحریک کرده و خاصیت ضد التهابی دارد. استنشاق بوی آن برای بهبود سرماخوردگی و عفونت های گلو بسیار مفید است.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا باعث افزایش ترشح صفراء شده و در نتیجه به هضم غذا کمک می‌کند. سازمان جهانی سلامت، تأثیر نعناع فلفلی بر درمان سندرم روده‌ ی تحریک‌پذیر و رفع مشکلات گوارشی مانند نفخ و ورم معده را، به رسمیت شناخته است.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا ضدباکتری است و تجمع میکروب‌ها در دهان را کاهش می‌دهد. به همین دلیل، دهان تمیز و خوشبو می‌شود. علاوه بر این، نعناع فلفلی سرشار از «منتول» است و باعث می شود تا دهانتان به مدت طولانی تازه و خوشبو بماند.
مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا ضداسپاسم گوارشی، ضدنفخ، مسکن، ضدعفونی کننده،‌ عرق ‌آور، خلط ‌آور، ضدسرفه، ضدخارش، آرام‌بخش، خنک‌ کننده پوستی، گرم‌کننده بدن و رقیق‌ کننده خون است.

تاریخچه نعناع فلفلی موجود در مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا :
منشأ نعناع فلفلی را آفریقای شمالی و منطقه مدیترانه می دانند. در طب سنتی چینی و ژاپن از نعناع فلفلی استفاده می شد. بر اساس متون کهن، نعناع فلفلی از ۱۵۰۰ سال پیش از میلاد مصرف خوراکی و دارویی داشته است. این گیاه، سال ۱۷۲۱ میلادی، در لیست رسمی دارویی انگلستان به عنوان گونه ی مستقلی با خاصیت درمان سرماخوردگی و سردرد ثبت شد. مصریان، نعناع فلفلی را کشت می کردند و برگ های خشک این گیاه در اهرام کشف شده اند. در اواسط قرن هجدهم، این گیاه به منظور خواص دارویی اش در غرب اروپا و انگلستان کشت شد.

کاربرد نعناع فلفلی موجود مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا در طب قدیم:
در طب سنتی، نعناع فلفلی برای درمان تهوع، استفراغ، اسهال، تب، یرقان، فشار خون بالا، دیابت، درد، سوء هاضمه، نفخ، قولنج روده، عفونت مجاری ادراری و عفونت های تنفسی، دسمینوره و سرماخوردگی کاربرد دارد. همچنین به عنوان خواب آور، افزایش دهنده شیر مادران، قاعده آور و ضد انگل به کار می رود.

مواد موثر مخلوط چای سبز و نعناع فلفلی نیوشا :
منتول، منتون، منتیل استات، نئومنتول، ایزومنتون، منتوفوران، لیمونن، پولگون، آلفا و بتا پینن، گلیکوزیدهای آپی ژنین، دیوزمتین و لوتئولین.

دمنوش معجون رویایی نیوشا

دمنوش معجون رویایی نیوشا
۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان لفاف مثلثی دمنوش معجون رویایی نیوشا خارج شود.

 

معرفی اجمالی دمنوش معجون رویایی نیوشا :
ترکیبات دمنوش معجون رویایی نیوشا : پرسیاوشان, مرزن جوش, بابونه و عسل
خواص دمنوش معجون رویایی نیوشا : ۱٫ آرامش بخش اعصاب. ۲٫ بهبود دهنده عملکرد دستگاه گوارش. ۳٫ تنظیم کننده فشار خون. ۴٫ رفع کننده اسپاسم های عضلانی

دلایل خواص دمنوش معجون رویایی نیوشا : مطالعات نشان می دهد که فلاونوئیدهای پرسیاوشان از طریق فعال کردن کانال های K+ و یا بلاک کردن مکانیزم Ca++ اثر ضد اسهال و ضد قولنج شکم دارند و اثر آن در دوزهای آزمایشی ۳۰۰ و ۵۰۰ میلی گرم/کیلوگرم مشابه داروی لوپرامید است. عصاره جوشانده بابونه (CDE) نیز اثر محافظت کننده قابل توجهی در برابر اسهال ناشی از تجمع مایع روده در بدن دارد و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می کند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که ترکیبات آپی ژنین، لوتئولین و بیسابولول بابونه به گیرنده بنزودیازپین در مغز متصل شده و عروق خونی و عضلات ماهیچه های صاف را آرام می کنند. ترکیبات کارواکریل استات مرزنجوش نیز اثر بالقوه ضد اضطرابی دارند و احتمالا بر روی سیستم گابا (GABA) یا گاما آمینوبوتیریک اسید عمل می کنند. مطالعات نشان می دهند که ترپن و کارواکرول مرزنجوش از تجمع پلاکت های خونی جلوگیری کرده و با کاهش سنتز هورمون آلدوسترون و کند کردن سیستم رنین، آنژیوتانسین، آلدسترون فشار خون را کاهش می دهد. مرزنجوش با کاهش فشار خون تا حد زیادی خطر ابتلا به بیماری فشار خون بالا و در نتیجه ریسک ابتلا به بیماری ها و مشکلات قلبی را کاهش می دهد. مطالعات نشان می دهد که آپی ژنین و بیسابلول بابونه استیل کولین و هیستامین را مهار کرده و به کاهش اسپاسم کمک می کنند که این خاصیت بابونه با داروی پاپاوارین قابل مقایسه است. همچنین بابونه حاوی روغن های فرار آلفا بیسابلول ، آلفا بیسابلول اکسیداز A و B و ماتریسین ( معمولا به کامازولن و سایر فلاونوئیدها با خاصیت ضد التهابی تبدیل می شود) است. فعالیت های ضد التهابی بابونه شامل مهار LPS ناشی از پروستاگلاندین E، کاهش فعالیت آنزیم سیکلواکسیژناز (COX-2) بدون تاثیر بر روی فرم تشکیل دهنده COX-1 است. بابونه در کاهش اسپاسم های عضلات صاف مربوط به ماهیچه های دستگاه گوارش و کاهش التهاب آنها موثر است.

 

تاریخچه ترکیبات بکار رفته در دمنوش معجون رویایی نیوشا :
پرسیاوشان ساقه های بلند و باریک مو مانند و برگ های ظریف و پنجه ای شکل دارد. نام علمی این گیاه به معنی “موی ونوس” برگرفته از دو واژه ی لاتینبه capillus معنی مو و veneris منسوب به ونوس، ایزدبانوی رومی است. پرسیاوشان بومی شمال و جنوب آمریکا، اروپا، استرالیا، آسیا، آفریقا، چین و ژاپن است.

مرزنجوش در اصل از منطقه ی مدیترانه و آسیای صغیر آمده است و زنان یونانی از مرزنجوش برای معطر کردن خانه های خود استفاده می کردند. کلمه ی Oregano از واژه ای یونانی به معنی «لذت و شادی کوه ها» مشتق شده است.

بابونه بومی مناطق جنوب و شرق اروپا است. بابونه در مصر باستان دارویی برای درمان تب و لرز بود. به سبب مشابهت بوی بابونه با شکوفه های سیب، نام این گیاه از کلمه ی یونانی Chamomilla به معنی سیب، گرفته شده است.

 

کاربرد ترکیبات دمنوش معجون رویایی نیوشا در طب قدیم:
پرسیاوشان از نظر طب سنتی ایران معتدل است. در این طب، از پرسیاوشان برای درمان سرفه، بهبود علائم سرماخوردگی، درمان برونشیت و زکام استفاده می شد. این گیاه، خلط سینه را نرم و دفع می کند، ادرارآور و تب بر است. اسهال را برطرف کرده، طحال و کبد را تقویت می کند و در معالجه ی یرقان موثر است.

مرزنجوش طبعی گرم و خشک دارد و به طور سنتی در درمان ورم، تسکین التهاب، درد سینه و دل پیچه، تنگی نفس و درد قلب کاربرد داشت. مرزنجوش ادرار را زیاد می کند و برای تسکین اعصاب و رفع بی حوصلگی و افسردگی، درمان سردرد، تهوع و درد مفاصل و عضلات هم مفید است. یونانیان از این گیاه برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می کردند و اعتقاد داشتند که برای درمان تشنج، ورم و سم زدایی از بدن بسیار مفید است.

بابونه قرن هاست که دارویی برای آرامش اعصاب، کاهش اضطراب و افسردگی، درمان تب و سرماخوردگی است. در قرون وسطی از بابونه برای درمان بیماری هایی مانند آسم، تب، التهاب و تهوع استفاده می کردند. همچنین بابونه در طب سنتی برای رفع ناراحتی های گوارشی مانند بی اشتهایی، نفخ، سوءهاضمه، اسهال و استفراغ و تهوع استفاده می شود.

 

مواد موثر دمنوش معجون رویایی نیوشا :
پرسیاوشان:
تری ترپنوئیدها، فلاونوئیدها، فنیل پروپانوئید ها، ترکیبات آلیسیکلیک و کاروتنوئیدها

مرزن جوش:
کربوهیدرات ها، آنتراکوئینون ها، کومارین ها، تانن ها، فلاونوئیدها، فلاولنونول ها و آنتوسیانین ها.

بابونه:
ترپنوئیدها (بیسابولول و سسکوئی ترپن ها)، فلاونوئیدها (آپی ژنین، لوتئولین، کوئرستین)، کومارین، آنته میک اسید، کولین، تانن و پلی ساکاریدها.

دمنوش گل گاوزبان نیوشا

دمنوش گل گاوزبان نیوشا

زمان دم کشیدن دمنوش گل گاوزبان نیوشا :
۷ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود (به دلیل داشتن آلکوالویید برای زنان باردار و کودکان مضر است و برای افرادی که مشکل اسهال دارند اصلا پیشنهاد نمیگردد).

معرفی اجمالی دمنوش گل گاوزبان نیوشا :

دمنوش گل گاوزبان نیوشا علاوه بر گل گاوزبان جهت خواص و اثر آرامبخش بودن بیشتر و ترکیبی بهتر دارای به لیمو، زیرفون و سنبل الطیب نیز هست.
گل‌ گاوزبان دارای نیترات پتاسیم، کلسیم، منگنز، منیزیم، اسید فسفریک و آلانتوئین است.
دمنوش گل گاوزبان نیوشا به دلیل داشتن مقادیر چشمگیر پتاسیم و کلسیم بسیار ادرارآور بوده و با تحریک بدن، تبادلات سلولی را تنظیم و سیستم اعصاب را آرام می کند؛ گل گاوزبان، بهترین داروی گیاهی جهت درمان ناراحتی ‌های اعصاب شناخته می شود.
منیزیم موجود در دمنوش گل گاوزبان نیوشا ضدسرطان بوده و به دلیل داشتن “آلکوالویید” می‌تواند در رفع حساسیت و التهاب و مقابله با روماتیسم مؤثر واقع گردد. ولی گل گاوزبان به دلیل وجود “آلکوالویید” برای زنان باردار و کودکان مضر است.
دمنوش گل گاوزبان نیوشا برای رفع سرماخوردگی، بی اختیاری دفع ادرار، کاهش التهاب و ورم کلیه مفید است.

دمنوش گل گاوزبان نیوشا حواس پنجگانه را تقویت کرده و نشاط ‌آور و ضد اضطراب است. از دیگر خواص این دمنوش می توان به تصفیه‌کننده‌ خون، ضداسپاسم، محرک غدد آدرنال، مقوی قلب و عروق، نرم‌ کننده مجاری تنفسی، خلط ‌آور و مسهل اشاره نمود.

 

تاریخچه ترکیبات موجود در دمنوش گل گاوزبان نیوشا :
گل گاوزبان با نام علمی Echium amoenum بومی مناطق محدودی از بخش های شمالی ایران و قفقاز است. این گیاه در بسیاری از مناطق اروپا، غرب آسیا و آمریکای شمالی می روید و اغلب به صورت وحشی در کناره ی رودخانه ها دیده می شود. در اوایل قرن نوزدهم قسمت های جوان گیاه مثل شاخ و برگ آن، به صورت پخته شده یا سالاد مصرف می شد. گیاه شناسان قدیم، گاهی این گیاه را Bugloss هم نامیده اند. برپایه ی برخی مستندات، Borago، نام لاتین گل گاوزبان، تحریفی از کلمه ی Corago ( Cor به معنی قلب و ago به معنی گذشته) است. این نامگذاری به سبب تأثیر این گیاه بر قلب انسان بود. هر چند، جان استیو هنسلو (۱۸۶۱-۱۷۹۶) گیاه شناس انگلیسی، معتقد بود این کلمه از barrach، واژه ای از زبان ایرلندی کهن (سلتی) به معنی مرد دلاور، مشتق شده است.

به لیمو با نام علمی Lippia citriodora از خانواده Verbenaceae ، گیاهی بومی شیلی، پرو و آرژانتین است. این گیاه به سبب خواص دارویی و عطر و طعم مطبوعش به ایران وارد و در مناطقی از کشور توسط شرکتهای تولید کننده ی گیاهان دارویی به‌صورت محدود کشت شد. این گیاه را نخستین بار دریاسالاری فرانسوی در حدود سال ۱۷۶۷ میلادی به اروپا وارد کرد و گیاه شناسی فرانسوی به نام فیلیبرت کامرسون این گیاه را Aloysia triphylla نامید. این گیاه به افتخار ماریا لویزا ترزا دپارما (۱۸۱۹-۱۷۵۱) همسر پادشاه کارلوس چهارم و ملکه ی اسپانیا نام گذاری شد. به همین دلیل این گیاه در اسپانیا به نام یربا لویزا و در پرتغال به نام لوسیا- لیما شناخته می شود. این اسامی نخستین بار در سال ۱۷۸۴ در جلد اول کتاب گیاه شناسی به زبان اسپانیایی چاپ شدند.

زیرفون گونه ای درختی با طول عمر بالا، ارتفاع زیاد، برگ‏ریز و بومی سراسر اروپا است. زیرفون بیشتر در جنگل های بالغ قدیمی یافت می شود. این گونه و به صورت خود رو یا زراعی تأمین، و به دلیل ویژگی های دارویی به طور گسترده استفاده می شود. اگرچه میزان پراکندگی آن در ۲۰۰۰ سال گذشته کاهش یافته است، اما همچنان در مناطق شهری و مسکونی به طور گسترده وجود دارد و بیشتر در نواحی کوهستانیِ اروپای مرکزی و شرقی دیده می شود. گل های خشک شده، برگ ها و چوب این درخت مصارف دارویی دارند. گل های ۵ گلبرگ، معطر و زرد متمایل به سفید آن، پس از شکوفه بهاری جمع آوری، خشک و در شرایط کم‏رطوبت نگهداری می شوند. گل ها با ارزش ترین اجزای دارویی درخت زیرفون هستند. برگ های درخت زیرفون شبیه به قلب با حاشیه‌ی دندانه دار هستند. امروزه این گیاه برای کاربردهای تجاری در فلوریدای آمریکا، مکزیک، ایتالیا و جزایر غربی کارائیب کشت می شود.

سنبل الطیب بومی اروپا و آسیا است و جزئی از طبیعت شرق آمریکای شمالی نیز شده است. سنبل الطیب که به آن علف گربه هم گفته می شود، در مناطق مرطوب با آب و هوای معتدل و عمدتا در جنگل ها و حاشیه رودخانه ها وجود دارد. اعضای جنس Valeriana، گیاهان علفی چند ساله ای هستند که به طور گسترده در نواحی معتدل آمریکای شمالی، اروپا و آسیا پراکنده شده اند. از حدود ۲۰۰ گونه شناخته شده، اغلب سنبل الطیب اوراسیایی (Eurasian Vakeruaba officinalis) برای مصارف دارویی کشت می شود. محصول سنبل الطیب یک محصول طبیعی از ریشه و ریزوم این گیاه است.

 

کاربرد ترکیبات دمنوش گل گاوزبان نیوشا در طب قدیم:
گل گاوزبان را رومی ها از اوایل قرن سوم پیش از میلاد شناخته و به اروپا معرفی کردند. ایشان، از سالیان بسیار دور برگ های این گیاه را می خیساندند و آن را همچون نوشیدنی ارزشمندی برای آرامش بخشی و برطرف نمودن مشکلات عصبی استفاده می کردند. جان جرارد گیاه شناس قرن شانزدهم معتقد بود که گل گاوزبان افراد را شاد و سرزنده می کند. پلینی دالدر فیلسوف رومی اعتقاد داشت که این گیاه ضد افسردگی است و افراد را شجاع می کند. جان اِولین (John evelyn) نویسنده ی انگلیسی قرن هفدهم میلادی، می نویسد: «گل گاوزبان بیماری و تنبلی را دور می کند، طبع گرم و خشکی دارد، جویدن برگ تازه اش، به طور سنتی برای درمان جوش های چرکی دهان مفید و دم کرده ی آن برای تنگی نفس سودمند است. این گیاه، از بین برنده ی افسردگی، کاهنده ی فشارخون، شادی آور، رقیق کننده ی خون، رفع کننده ی اضطراب و دلهره و از بین برنده ی تپش قلب است. گیاهی خواب آور، معرِق و باز کننده ی عروق است، همچنین ضدبلغم و سودا، تب و سرفه بوده و برای نفخ مؤثر است.

به لیمو به طور سنتی در درمان سوء هاضمه، نفخ، دردهای عصبی سرگیجه و علایم سرماخوردگی استفاده می شود. برگ و سرشاخه ی گلدار این گیاه، محرک، ضد تشنج، پایین آورنده ی درجه ی گرما و تب در بیماریهای گوناگون است. از برگ آن در رفع درد معده، تپش قلب، احساس صداهای مبهم در گوش و حالات عصبی و خستگیهای روحی- روانی استفاده می شود. به لیمو در ردیف بهترین داروها برای تقویت معده، است که بهتر است همیشه به صورت دم کرده مثل چای، مصرف شود.

زیرفون درمانی برای سرماخوردگی، گلو درد و سردرد سینوسی و میگرنی است. به طور سنتی، در کشورهایی مانند ایران و برزیل، گل های زیرفون برای آرامش اعصاب، درمان اضطراب و بی خوابی، ترمیم عروق خونی و جلوگیری از تصلب شرایین استفاده می شود. در طب گیاهی بلغارستان، ترکیه و آلمان، از گل های زیرفون به عنوان آرام‌بخش، ضدتب، اکسپکتورانت، ضدالتهاب در بیماری های دستگاه تنفسی، سرماخوردگی و آنفلوآنزا، و برای درمان بی خوابی، بیماری کبد و کیسه صفرا استفاده می شود.

سنبل الطیب برای درمان بی خوابی توصیه شده است. این گیاه، در یونان، مکتب آیورودا (اساس درمان در این مکتب، توازن عناصر طبیعی بدن و تعادل روح و روان انسان است)، طب سنتی چینی، و هومیوپاتی (یکی از رایج‌ترین شیوه‌های درمانی طب مکمل) برای آرام بخشی، تقویت قلب و درمان صرع و هیستری استفاده می شد. تنتور آن، قرن ها در اروپا به دلیل ویژگی آرام بخشی استفاده می شده است. هنوز هم به طور گسترده در فرانسه، آلمان و سوییس به عنوان یک خواب آور استفاده می شود. در طب یونان، ریشه سنبل الطیب برای درمان اختلالات بی شماری نظیر تپش قلب، مشکلات گوارش، صرع و عفونت های دستگاه ادراری توصیه شده است.

 

مواد موثر دمنوش گل گاوزبان نیوشا :
گل گاوزبان ایرانی:
مواد مؤثر فراوانی از قبیل تانن، موسیلاژ، ترکیبات فنلی، مواد قندی، فلاونوئید و مقدار کمی آلکالوئید دارد. در این گیاه، ۳ تا ۵ درصد موسیلاژ، ۰/۱۵ درصد فلاونوئید و۱۳/۴۳ درصد آنتوسیانین با آگلیکون دلفیدین و سیانیدین وجود دارد. مقدار ناچیزی آلکالوئید از دسته ی پیرولیزیدین هم در این گیاه یافت می شود.

به لیمو:
لیمونن، نرال، ژرانیال، ژرانیل استات، بتاکاروفیلن، آلفاکورکومین، سابینن

زیرفون:
فلاونوییدهای اصلی گل، ایزوکوئرستین-روتین و آستراگالین و فلاوونوییدهای اصلی برگ، کوئرستین-۳-۷-دی رامنوزید و کامپفرول-۳-۷-دی رامنوزید هستند. همچنین، گل زیرفون حاوی موسیلاژ، p- کوماریک اسید، کامپفرول، ترپنویید، کوئرستین و روغن های فرار مانند سیترال، سیترونلال، سترونلول، ائوژنول و لیمونن است. رایحه گل مربوط به مقادیر کمی از روغن ضروری است که ترکیبات آن بسته به محل رویش متنوع است.

سنبل الطیب:
ریشه سنبل الطیب، حاوی مونوترپن های دوحلقه ای(والپوتریات ها شامل والترات، اسوالترات، دی هیدرو والترات و ایزو والترات)، روغن های فرار(والرانون، والرنال و والرنیک اسیدها)، سزکویی ترپن ها، لیگنان ها، آلکالوییدها(مانند والرین و والریانین)، فلاوونوییدها(اکاستین، آپیجنین، دیوسمتین، کوئرستین، کامپفرول، لینارین و لوتئولین) و اسیدهای آمینه آزاد(مانند گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA)، تیروزین، آرژنین و گلوتامین) است. بوی شاخص سنبل الطیب توسط ایزووالریک اسید تولید می شود. والرنیک اسیدها و والپوتریات ها اغلب به عنوان ترکیبات فعال در محصولات تجاری و دارویی سنبل الطیب در نظر گرفته می شوند.

دمنوش به نیوشا

دمنوش به نیوشا
۱۰ تا ۱۵ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان لفاف مثلثی خارج شود.

 

معرفی اجمالی دمنوش به نیوشا :
دمنوش به نیوشا ترکیبی است از میوه به گرمادیده و هسته میوه به .
دمنوش به نیوشا یکی از دمنوش های پرطرفدرا و خوش عطر برند نیوشا می باشد. دمنوش به نیوشا برای سلامت قلب، معده و اعصاب بسیار مفید است و درمان کننده سرماخوردگی، تب و سرفه خشک می باشد.

 

تاریخچه به در دمنوش به نیوشا :
درخت به، بومی جنوب غرب آسیا به ویژه ایران و آناتولی است. نخستین درختان به، به صورت خودرو در کوهپایه های قفقاز رشد می کردند. این میوه در دوران باستان با نام سیب طلایی، از خاورمیانه به منطقه ی مدیترانه و از آنجا به غرب و از طریق جاده ی ابریشم با نام هلوی طلایی سمرقند، به شرق و چین حمل می شد. به، از دوران باستان تا اواخر قرون وسطی به طور گسترده در بسیاری مناطق استفاده می شد حتی در برخی مناطق و کشورها، آن را بهتر از سیب می شناختند. این میوه، به دلیل شباهت با گلابی، ابتدا با نام علمی Pyrus cydonia ، اما بعدها به صورت گونه ای مجزا و با نام علمی Cydonia oblonga ثبت شد.

 

کاربرد به موجود در دمنوش به نیوشا در طب قدیم:
میوه ی به شیرین، در طب سنتی ایران طبیعتی گرم و دانه ی آن طبیعتی سرد و تر دارد و برای درمان سرفه‏ های گرم و خشک، تسکین حرارت معده و تقویت قلب مؤثر است. ابن سینا در کتاب قانون می نویسد:« به، برای درمان خونریزی غیرطبیعی رحم بسیار مفید است.» از میوه و دانه ی به، به طور سنتی در درمان سرگیجه، زخم های دهان، اسهال، استفراغ، سرفه و بی خوابی استفاده می شود.

 

مواد موثر دمنوش به نیوشا :
تانن، پکتین، موسیلاژ، قند(فروکتوز، گلوکز، گالاکتوز، سوکروز)، اسیدهای ارگانیک (سیتریک، آسکوربیک، مالیک، فرولیک، تارتاریک، شیکیمیک و فوماریک اسید)  ویتامین های A, B و C ، پتاسیم، اسیدهای آمینه آزاد (آسپارژین، آسپارتیک اسید، هیدروکسی پرولین)

دمنوش چای ترش نیوشا

 دمنوش چای ترش نیوشا
۱۰ دقیقه در یک لیوان آب جوش سر پوشیده.
پس از این زمان تی بگ آبگیری شده و خارج شود (افرادی که از رقیق کننده های خون مانند هپارین, وارفارین یا الکوفارین استفاده میکنند تحت نظر مشاور مصرف شود).

معرفی اجمالی دمنوش چای ترش نیوشا :
دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) را می توان به هر دو صورت سرد و گرم به همراه مقداری قند، نبات یا حتی بدون آن به عنوان یک نوشیدنی رژیمی مصرف کرد. در عهد باستان از چای ترش یا سرخ به عنوان شاداب کننده و رفع کننده عوارض بیماری های قلبی استفاده می کرده اند.
دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی)  یک خنک کننده قوی برای بدن است، از این رو به عنوان یک نوشیدنی تابستانه گزینه بسیار مناسبی است. دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) میزان تعرق را افزایش داده و دمای داخلی بدن را کاهش می دهد.
افرادی که دارای قند، چربی و فشار خون بالا هستند، بهتر است یک تا دو نوبت از چای روزانه خود را به دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) اختصاص دهند. رز چینی کاهش دهنده فشار خون، رقیق و تصفیه کننده خون، کنترل کننده کلسترول خون، اختلالات کبدی و صفرایی است و برخلاف چای سیاه یکی از منابع غنی آهن به شمار می آید.
یکی از مهم ترین خواص دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) شباهت ترکیبات آن با انسولین است و به همین جهت این دمنوش خواص ضددیابتی هم دارد. در هند و مشرق زمین از دانه های این گیاه به عنوان یک دارو برای رفع سستی، گیجی و درمان سوءهاضمه استفاده می شود. دمنوش چای ترش نیوشا (رز چینی) به طور طبیعی، خاصیت ضدمیکروبی و ضد سرطانی دارد و علاوه بر تقویت مکانیزم دفاعی، از بدن در برابر عفونت های باکتریایی نیز محافظت می کند.

تاریخچه دمنوش چای ترش نیوشا :
هیبیسکوس یا چای ترش که به آن چای سرخ یا چای مکّی هم می گویند، بومی هندوستان تا مالزی است و سال ها پیش به آفریقا برده شد. این گیاه در قرن هفدهم، در برزیل، و قبل از سال ۱۸۰۴ در گواتمالا برای مصارف غذایی کشت می شد. در اوایل دهه ۱۸۹۰، دکتر وبر، آن را در فلوریدا کشت کرد ولی به دلیل یخبندان شدید همه گیاهان از بین رفتند. چای ترش تا پس از جنگ جهانی دوم، در جنوب و مرکز فلوریدا در باغ های خانگی کشت می شد. در سال ۱۹۶۲، چای ترش در مصر بیشتر به دلیل مصارف دارویی کشت می شد تا غذایی. در سال ۱۹۷۱، گل های این گیاه در سنگال، تولید و خشک می شدند و از آنجا به میزان ۱۰ تا ۲۵ تن در سال به اروپا حمل می شدند. امروزه این گیاه به میزان وسیعی در نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری توزیع شده است و گل آن برای تهیه ی مربا، نوشیدنی و چای، در مصر، ایران، تایلند و کشورهای غربی کاربرد فراوان دارد.

کاربرد دمنوش چای ترش نیوشا در طب قدیم:
در طب سنتی از چای ترش برای درمان فشارخون بالا، بیماری های کبد و تب استفاده می‏ شد. در طب سنتیِ آفریقا این گیاه برای درمان سرفه و گلودرد و همچنین به عنوان آنتی‏ باکتری، مدرّ، ضد اسپاسم و از بین برنده ی زرداب و صفرا مصرف می شود. در طب سنتی تایلند چای ترش را برای درمان سنگ کلیه به کار می برند. از گل های چای ترش برای سرماخوردگی، بی اشتهایی و به عنوان مدر و تا حدی ملین استفاده می شود. همچنین این گیاه در طب چینی برای درمان دمل، تورم، التهاب پوستی و زونا به کار می رود.

مواد موثر دمنوش چای ترش نیوشا :
اسیدهای اگزالیک، مالیک، سیتریک، استئاریک، پالمیتیک، تارتاریک، آسکوربیک، آراشیدیک، پروتوکاتچوئیک و اسید هیبیسکوس، آنتوسیانین، دِلفینیدین، سیانیدین-۳- روتینوزید، بتاکاروتن، بتاسیتوسترول، گالاکتوز، پکتین و کوئرستین.